در نوشتار زاویه دید به دو مفهوم اشاره دارد.
در نوشتار غیر داستانی و یا در یک بحث، زاویه دید در واقع نحوه تفکر شما در مورد یک موضوع است. به بیان دیگر نظر و عقیده شماست.
در داستان و رمان، زاویه دید موقعیت راوی در توصیف وقایع است.
4 نوع زاویه دید
در این جا 4 زاویه دید اصلی در داستان نویسی آمده است:
زاویه دید اول شخص:
در زاویه اول شخص، 'من' داستان را می گویم. راوی در درون داستان است و تجربیات خود را مستقیماً گزارش می کند.
زاویه دید دوم شخص:
داستان به شما گفته می شود. این نوع زاویه دید در رمان ها معمول نیست اما در ادبیات غیرداستانی معمولاً بکار می رود.
زاویه دید سوم شخص محدود:
داستان در مورد شخص سومی یعنی 'او' است. این نوع زاویه دید بسیار در رمان ها استفاده می شود. راوی خارج از داستان قرار دارد و تجربیات شخصیت داستان را گزارش می کند.
زاویه دید سوم شخص دانای کل:
در اینجا هم داستان در مورد 'او' است، اما راوی به افکار و تجربیات تمام شخصیت های داستان در همه زمان دسترسی کامل دارد.
احتمالا شما با این زاویه های دید آشنایی دارید و یا حتی از آن ها در نوشته های خود نیز استفاده کرده اید. در